Αποχωρώ από την Ορθόδοξη εκκλησία και από το Χριστιανισμό γενικότερα, μετά από διαφωνίες και συγκρούσεις αιώνων. Επίλεκτα μέλη του παπαδαριού με την ανοχή ολάκερης της ορθόδοξης εκκλησίας, εκμεταλλεύτηκαν το όνομα μου και το ταλαίπωρο κορμί μου. Σιωπή εσημαίνει συνενοχή και η νεκρολαγνεία έχει και τα όρια της!
Απαιτώ το ταλαίπωρο κουφάρι μου, να αποτεφρωθεί άμεσα και οι στάχτες να σκορπιστούν στον κόλπο τση Γαρίτσας που τόσο πολύ τον αγάπησα. Οι τραγόπαπες ούτε καν εις την γενέτειραν μου δεν επέστρεψαν τη σορό μου, αλλά έπαιρναν τουρνέ το χέρι μου και -άκουσον άκουσον-… «το γοβάκι» μου, να πηγαίνουν να τα προσκυνάνε και να τα κονομάνε οι παγκαροκράτορες !!! Κατάρα και ανάθεμα στην Ορθοδοξία ολάκερη, ως ότου το «ιερό σκήνωμα» βρει επιτέλους ανάπαυση και σταματήσει να αποτελεί σχεδόν αποκλειστική, τουριστική ατραξιόν ενός νησιού, με την τόση ιστορία. Στο τέλος θα πουλάνε όξω απ’ την εκκλησιά και τρίχες απ’ τα γένια μου… για να μην πω τίποτα τρισχειρότερο και είμαι κι άγιος άνθρωπος.
Και λίγα θρησκευτικά τώρα… Ο Ιησούς Χριστός ως Θεάνθρωπος και κάτοχος υπερδυνάμεων, ήρθε στη Γη, είδε και έφυγε αηδιασμένος από την ανθρωπότητα, αυτοκτονώντας πάνω στο σταυρό. Αυτοκτονία είναι όταν ένα τρελό φορτηγό έρχεται κατά πάνω σου και ενώ το βλέπεις και μπορείς μ’ ένα σάρτο να βρεθείς στη μπάντα, εσύ μένεις εκεί να σε κάμει σιάδι. Έτσι έφυγε κι ο Ιησούς. Έμεινε πάνω στο σταυρό να ξεψυχήσει, ενώ θα μπορούσε να τους εστείλει όλους στο γέρο το Διάολο και να εζούσε σα Θεός κοντά στους ανθρώπους, να ‘παιρνε και το Μαράκι του και να ‘βανε τον κόσμο στον δρόμο τον καλό, τον λεύτερο και τον ωραίο. Με την αγάπη για σημαία και όποιος θέλει να τυραννεί ανθρώπους, να πήγαινε κι αυτός στον όξω από ‘δω. Αυτά γουστάριζε ο Θεός αλλά εφρίκαρε με την πάρτη μας και την έκαμε μ’ ελαφρά.
Και μου τα λέει όταν πηγαίνω επάνου και πίνουμε το κατιτίς μας. Ούτε εκκλησιές, ούτε παπάδες, μου λέει. Εκκλησία είναι η πλάση ολάκερη. Μια αγκαλιά αγάπης. Και εχτίζουνε οι παγκαροκράτορες σε κάθε γειτονιά και δέκα εκκλησιές. Κάθε Εκκλησιά και καμπαναριό και ταράζουνε τα αυτιά του κόσμου και σκούζουνε στα μεγάφωνα, να ακουστεί η λετουργιά ως τους Αγιούς Σαράντα και πάρε τα χρυσά του τ’ άμφια και τσι χρυσές κιλότες.
Κλείνω κάπου ‘δώ γιατί επήρα φόρα και θα αρχίσω τσι κατάρες πάλε. Αυτοανακηρύσσομαι το λεπόν Άγιος ανεξάρτητος κι αυτόνομος. Δεν θα φτιάξω ούτε θρησκεία, ούτε αίρεση, παρά μονάχα μια σελίδα εις το φέις μπουκ δικιά μου αποκλειστικιά. Την αγάπη μου σας στέλνω και τα λέμε πάλι.
Γαρίτσα, Νοέμβρης 2018
